🐘 Przykłady Rytmów Sezonowych W Świecie Roślin I Zwierząt

Największy kwiat na świecie: Bukietnica Arnolda. Roślina ta pasożytuje na krzewach spokrewnionych z winoroślą, sama nie wytwarza korzeni, łodyg ani liści. Charakteryzuje się tym, że posiada największy kwiat w świecie roślin. Składa się on z pięciu czerwonych i mięsistych płatków. Jego rozmiary wynoszą 80–100 cm średnicy i ok. 10 kg wagi. Wydziela cuchnący zapach gnijącej padliny, który wabi zapylające go muchówki. Kwitnie przez 5-7 dni raz na kilka lat. Z powodu odoru nazywany jest przez mieszkańców Sumatry „trupim kwiatem”. Największe liście na świecie: Wiktoria królewska. Liście pływające osiągają w ojczyźnie tego gatunku nawet do 400 cm średnicy . Brzeg o szerokości kilku cm wywinięty jest do góry, co chroni liść przed zalewaniem wodą i ograniczaniem wymiany gazowej. Wierzchnia strona liścia jest gładka i zielona, podczas gdy spód jest czerwony i mocno kolczasty (ochrona przed zgryzaniem). Liść od spodu wykształca listewki o wysokości ok. 6 cm tworzące użebrowanie wzmacniające konstrukcję liścia, chroniące przed złamaniem lub rozerwaniem blaszki liściowej. Listewki te zbudowane są z tkanki obfitującej w powietrze, tak że liść nie tylko doskonale pływa, ale wręcz unosi się lekko nad wodą (pod spodem zbiera się gaz wydzielany przez żywy liść). Wielkość i specyficzna konstrukcja liścia zapewnia mu na tyle dużą wyporność, że znane są fotografie przedstawiające dzieci unoszone na liściach (wielkie liście w ojczyźnie tego gatunku potrafią unieść dorosłe osoby do 75 kg wagi). Roślina rozwijając się z nasienia wypuszcza początkowo liście wąskie, później strzałkowate, następnie jajowate i dopiero później pojawiają się pierwsze liście wyżej opisane. Największe owoce na świecie: Dynia olbrzymia Największe owoce wśród roślin wytwarza dynia olbrzymia (Cucurbita maxima). W 2010 r. został wyhodowany okaz ważący 821 kg, a w 2014 r. w Niemczech 1054 kg. Największe nasiona na świecie: Lodoicja seszelska nazywana także Palmą seszelską. Wytwarza je palma seszelska. Osiągają do 22 kg (niektóre źródła podają nawet 25 kg). Mają 30 cm długości i do 90 cm obwodu. Palma seszelska rośnie tylko na dwóch wysepkach Praslin i Curieuse w archipelagu Seszeli. Wielkie nasiona nie oznaczają jednak dobrze rozwiniętego zarodka. Główną masę nasienia stanowi bielmo, z którego korzysta dojrzewający przez około 10 lat zarodek. Kiełkuje przez następne 3 lata. Największa ilość nasion: Dicksonia Antarctica. Prawdziwymi rekordzistami w produkcji diaspor są jednak rośliny zarodnikowe. Na jednym liściu paproci Dicksonia antarctica powstać może 750 milionów zarodników. Największa ilość nasion: Owocniki grzybów potrafią wytwarzać niewyobrażalne liczby zarodników - jeden owocnik czasznicy Calvatia gigantea może wyprodukować 7 bilionów zarodników. Najpotężniejszy pień o największej masie drewna: Mamutowiec olbrzymi. Przede wszystkim mamutowiec olbrzymi to nie jest jedyna nazwa tego drzewa. Gatunek ten bywa również określany pojęciami sekwoja olbrzymia, welingtonia, drzewo mamutowe, czy sekwojadendron. Został odkryty dopiero w XIX wieku i bardzo długo trwało, zanim otrzymał swoją obecna nazwę. Roślina ta jest bardzo długowieczna. Szacuje się, ze potrafi rosnąć nawet 3500 lat, co jest niesamowitym wynikiem, szczególnie, jeżeli uświadomimy sobie, że niektóre okazy pamiętają czasy starożytne. Wraz z wiekiem, mamutowcowi olbrzymiemu towarzyszą również ogromne rozmiary. Jest to jedno z najwyższych drzew na świecie, a ich wymiary dochodzą prawie do 100 metrów wysokości oraz 10 metrów średnicy pnia, ale znane są przypadki jeszcze większe, niestety już ścięte, szacowane na około 135 metrów wysokości i 12 metrów średnicy. Największy żywy organizm: Opieńka ciemna. W amerykańskim stanie Oregon żyje największy na świecie grzyb i najprawdopodobniej największy, dotąd odkryty, żywy organizm. Ma powierzchnię 1 665 boisk piłkarskich! Armillaria ostoyae, czyli opieńka ciemna, to popularny grzyb jadalny, występujący w klimacie umiarkowanym, również w Polsce. Wygląda niepozornie, bo kapelusz jednego owocnika może mieć maksymalnie 4-8 cm i wystawać nad ziemię na wysokość 20 cm. Wyjątkowość grzybów polega jednak na tym, że to, co istotne znajduje się pod ziemią. Ukryta tam grzybnia, stanowi szkielet i podstawę organizmu grzyba. Jego ryzomorfy („korzenie”) mogą rozrastać się na dużej przestrzeni. Owocniki, które zbieramy podczas jesiennego grzybobrania, wbrew pozorom nie są indywidualnymi bytami, wiele z nich może należeć to tego samego organizmu, są niejako jego „wypustkami”. I tak jeden osobnik osiągnął we wschodnim Oregonie naprawdę wyjątkowy zasięg - powierzchnię 9 kilometrów kwadratowych! Grzyb powstały z jednego, niedostrzegalnego gołym okiem zarodnika, rozwijał się prawdopodobnie od około 8-9 tys. lat. Z jednej grzybni, sięgającej nawet 1 metr w głąb ziemi, wykształcały się przez ten czas niezliczone owocniki. Podziemna struktura rozrosła się do niebotycznych rozmiarów, pokrywając blisko 900 hektarów lasów. Największa (drzewiasta) paproć: Cyanthea novae caledoniae. Najwyższa paproć to drzewiasty gatunek Cyathea novae caledoniae z Nowej Kaledonii osiągający 28 metrów wysokości. Największy storczyk: Galeola altissima. Jeden z największych storczyków Galeola altissima to pnącze o długości dochodzącej do 40 m. Żyjąc w symbiozie z mikoryzowym grzybem "pożera" za jego pomocą całe martwe drzewa. Największy kwiatostan: Puya raimondii południowoamerykański przedstawiciel bromeliowatych - Puya raimondii . Potężny kwiatostan tego gatunku wznosi się na wysokość około 9 metrów i kwitnie nieprzerwanie przez 50 do 100 lat! Najmniejsze kwiaty: Pilea microphylla. Najmniejsze kwiaty o średnicy zaledwie 0,35 mm ma drobny przedstawiciel pokrzywowatych Pilea microphylla. Najdłużej żywotne nasiona: Łubin. Niektóre znalezione na wykopaliskach nasiona nie utraciły siły kiełkowania, mimo że przekroczyły wiek tysiąca lat. Nad środkowym Yukonem znaleziono w zamarzniętych namuliskach nasiona łubinu, które nie straciły żywotności mimo upływu 10 tysięcy lat od ich powstania! Najmniejsze kwiaty o średnicy zaledwie 0,35 mm ma drobny przedstawiciel pokrzywowatych Najmniejsze owoce na świecie: Wolffia angusta, Wolffia globosa. Najmniejsze owoce na świecie ma wolfia. U australijskiego gatunku Wolffia angusta oraz azjatycko-afrykańskiej Wolffia globosa owoce nie przekraczają 0,3 mm długości. Są mniejsze od wielu pojedynczych komórek innych roślin. Owoce te osiągają wagę 0,07 mg i są 4 miliardy razy lżejsze od największych owoców świata - dyni. Najwyższy pies na świecie Zaus, dog niemiecki należący do rodziny z Michigan, mierzy ponad metr wysokości. Najmniejszy żyjący pies Mierząca niecałe 10 centymentrów wysokości chihuahua o imieniu Miracle Milly należy do rodziny z Portoryko. Najmniejszy gatunek słonia Najmniejszym gatunkiem słonia jest słoń karłowaty, podgatunek słonia indyjskiego zamieszkujący Borneo. Dorosłe samce osiągają wysokość 167 do 259 cm, a samice od 149 do 218 cm. Ich przeciętna waga to 2500 kg. Najmniejsza klacz na świecie Thumbelina, miniaturowa klacz, mierzy 44 cm wysokości. Należy do Kay i Paula Goesslingów z Missouri. Najwyższy żyjący koń Big Jake mierzy 208 cm wysokości. Najdłuższe zwierzę w morzu Praya dubia – rurkopław o długości 40-50 metrów Największe zwierzę Mierzący 33 metry długości, ważący 180 ton pływający waleń nazywany Płetwalem błękitnym to największe obecnie żyjące zwierzę na Ziemi. Jest jednym z ostatnich z gatunku olbrzymich wielorybów Najszybsze zwierzę Sokół wędrowny - Ten drapieżny ptak podczas polowania jest w stanie osiągnąć prędkość do 300 km/h. Najcięższy ptak Łabędź niemy - Jego waga dochodzi do 23 kilogramów, a mimo tego jest w stanie wzbić się do lotu. Największa rozpiętość skrzydeł Albatros jest rekordzistą i to podwójnym, w największej rozpiętości skrzydeł i największej wytrzymałości w świecie ptaków. Jego skrzydła mają długość do 3,5 metra co pozwala mu na swobodne szybowanie. Ptak ten w poszukiwaniu pokarmu jest w stanie okrążyć całą kulę ziemską co czyni go najwytrzymalszym w swoim gatunku. Jerzyk potrafi utrzymywać się w locie bez przerwy przez nawet 3 lata. Kopulacja czy spanie odbywa się u jerzyka w powietrzu, a on niemal nigdy nie siada na powierzchni. Najbardziej wybredne zwierzę Koala uważany jest za najbardziej wybredne zwierzę na Ziemi. Żywi się tylko i wyłącznie liśćmi drzewa eukaliptusowego, a gdy takich nie ma umiera z głodu. Najwolniejszy ssak Znany zaś powszechnie leniwiec to najwolniejszy ssak. Jego ospały tryb życia i powolne poruszanie się zmniejsza szanse na ucieczkę przed drapieżnikiem niemal do zera. Najliczniejsze stado Największym stadem jakie kiedykolwiek zaobserwowano na ziemi było stado szarańczy. Szacuje się, że ich ilość o 4,5 raza przewyższała łączną liczbę ludzi na planecie. Anakonda z Ameryki Południowej - mierząca blisko 13 metrów okazała się najdłuższym ze wszystkich kiedykolwiek znalezionych węży. Warto zaznaczyć, że pyton o imieniu Kolos był najdłuższym wężem, żyjącym w niewoli. Miał 10 metrów długości i ważył 170 kilogramów. Największe uszy Słoń – ma największe uszy. Mogą one osiągać około 1,20 metra długości. Koń i struś – mają największe oczy wśród wszystkich zwierząt lądowych. Są one mniej więcej półtora raza większe niż oczy dorosłego człowieka. Najmniejszy ptak Koliber – to najmniejszy ptak. Ma zaledwie 5 centymetrów długości. Potrafi latać pionowo, jak helikopter i zawisać w powietrzu, gdy pije nektar z kwiatów. Żółw – jest najbardziej długowiecznym zwierzęciem świata. Dożywa często ponad stu, a nawet dwustu lat. Żaglica – najszybsza z ryb. Gdy zmierzono jej czas okazało się, że płynęła z prędkością 100 kilometrów na godzinę. Składa wówczas wszystkie płetwy wzdłuż ciała, a grzbietową wystawia tylko przy skrętach, aby uniknąć poślizgu. Najdłuższe wędrówki Rybitwa popielata – wędruje najdalej spośród wszystkich ptaków, gdyż z Grenlandii leci na Antarktydę. W świecie zwierząt nie ma drugiego tak wytrwałego wędrowca, który co roku pokonuje ponad 70 000 kilometrów, od miejsc rozrodu na zimowiska i z powrotem. A wszystko to dzieło niewielkiego ptaka ważącego 85-125 gram o rozpiętości skrzydeł 75 cm.

Hippomane mancinella – drzewo śmierci. Nie bez przyczyny na pniu tego drzewa można zobaczyć czerwony, ostrzegawczy krzyż. Według Księgi Rekordów Guinnessa to najniebezpieczniejsze drzewo na świecie. Hippomane mancinella rośnie w północnej części Ameryki Południowej, w południowej części stanu Floryda (USA) i na Karaibach.

^{Jako nauczycielka wychowania przedszkolnego nie mogłam przejść obojętnie obok takiej pozycji jak Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierząt, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Nasza Księgarnia. Książki, które zawierają wartościowe treści, a do tego są bogato ilustrowane i po prostu pięknie wydane, natychmiast wzbudzają moje zainteresowanie. Emilia Dziubak, znana polska ilustratorka i autorka, stworzyła niesamowitą opowieść. W ciekawy sposób podeszła do tematu przyjaźni, ukazując małym czytelnikom złożoność tej relacji i jej specyfikę. Co w trawie piszczy? Głównym bohaterem książki jest kot Homer, który pewnego dnia czuje się zaniedbany przez właściciela. Postanawia więc opuścić dom i wyruszyć na poszukiwania idealnego przyjaciela. W trakcie swojej wędrówki staje się uważnym obserwatorem świata roślin i zwierząt. Homer poznaje rozmaite typy współzależności między poszczególnymi gatunkami. Szybko zauważa, że nie każdą z tych relacji mógłby określić mianem prawdziwej przyjaźni. Zagłębiając się w tajemnice fauny i flory, cały czas zastanawia się, jaki powinien być przyjaciel skrojony na miarę i czy uda mu się znaleźć odpowiedniego kandydata. Książka pod lupą Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierząt to bez wątpienia pozycja idealna dla dzieci, które uwielbiają książki bogato ilustrowane. Emilia Dziubak stworzyła przepiękne, przyjemne dla oka obrazki, które stanowią jeden z głównych atutów tej publikacji. Nie są one w stu procentach realistyczne, ale bajkowy klimat tylko dodaje książeczce uroku. Ponadto książka wydana została w dużym formacie A4, z twardymi kartonowymi kartkami, dzięki czemu jest trwała, odporna na uszkodzenia, a przede wszystkim idealna dla małych dziecięcych rączek. Każdy przedszkolak bez trudu może samodzielnie eksplorować jej zawartość. Jeśli chodzi o treść, nie znajdziemy tu szczegółowych informacji o życiu zwierząt i roślin. Autorka przekazuje małemu odbiorcy podstawową wiedzę na temat korelacji występujących między różnymi gatunkami. Robi to w sposób ogólnikowy, ale przy tym bardzo przystępny, odpowiedni dla kilkulatka. Można powiedzieć, że książka jest bardziej zbiorem ciekawostek i faktów przyrodniczych. Jednak spośród innych publikacji wyróżnia ją historia Homera, która łączy poszczególne elementy, wątki w jedną spójną całość. Podsumowanie Mały czytelnik wraz z kotem Homerem wkracza w świat flory i fauny, poznając sekrety z życia roślin i zwierząt. Jednocześnie wraz z głównym bohaterem może podumać nad istotą przyjaźni, nad tym, co ją wyróżnia spośród wielu różnych relacji. Pomysł autorki jest niebanalny, a z jego realizacją Emilia Dziubak poradziła sobie conajmniej dobrze. W parze z estetyką idzie tu wartościowa treść. I nawet jeśli nie jest jej tu zbyt wiele, z pewnością wystarczy, by rozbudzić dziecięcą ciekawość, skłonić do refleksji oraz do dalszej eksploracji otaczającego nas świata. Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierząt to pozycja, którą z pewnością polubią mali miłośnicy przyrody. Być może nie jest to lektura idealna do poduszki, ale z pewnością sprawdzi się w przedszkolu. Nie tylko jako źródło wiedzy o roślinach i zwierzętach, ale również jako wstęp do rozmowy o przyjaźni i innych relacjach obecnych w naszym życiu. Moja ocena: 5/5 Tytuł: Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierzątAutor: Emilia DziubakWydawnictwo: Nasza KsięgarniaRok wydania: 2018Liczba stron: 28Oprawa: Twarda Zachęcam również do przeczytania recenzji innej książki, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Nasza Księgarnia: Pan Patyk.} ^{Im dalej w jesień tym… Mniej kwiatów sezonowych. O ile jeszcze we wrześniu ich wybór jest całkiem spory, o tyle w październiku do dyspozycji pozostają astry, dalie, eustomy, gerbery i hortensje. W ostatnich latach floryści stawiają też na szarłat. Kwiaty sezonowe na październik to także aksamitki. Ich atutem jest nie tylko} Niezwykłe przyjaźnie. W świecie roślin i zwierząt Kotu Homerowi brakuje prawdziwego przyjaciela… Postanawia wyruszyć w świat w jego poszukiwaniu. Najpierw musi się jednak zastanowić, co w przyjaźni jest dla niego najważniejsze. Czy opiekowanie się sobą nawzajem, czy bezinteresowność i pełne oddanie, a może wierność? W swej podróży pozna niezwykłe pary: mrówki i mszyce, rybę podnawkę i rekina, sikorę i drozda, koźlarza babkę i brzozę, zawisaka powojowca i floksa oraz wiele innych stworzeń. Czy znajdzie bratnią duszę? Emilia Dziubak w piękny sposób łączy opowieść o przyjaźni z ciekawostkami z życia zwierząt i roślin. Emilia Dziubak — ukończyła grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Debiutowała w 2011 roku autorską książką kucharską dla dzieci pt. „Gratka dla małego niejadka”, która znalazła się w ścisłym finale konkursu na najpiękniejsze książki obrazkowe 4th CJ Picture Book Award w Korei. Jej ilustracje ukazują się w takich czasopismach jak „Gaga”, „Przekrój”, „Wprost” czy „Art & Business”. Dwukrotnie otrzymała nominacje w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku. Laureatka Nagrody Literackiej Warszawy w 2014 r. za książkę „Proszę mnie przytulić”. Kategorie: Książki » Literatura piękna » Książki dla dzieci i młodzieży Język wydania: polski EAN: 9788310130723 Liczba stron: 28 Wymiary: Data premiery: Sposób dostarczenia produktu fizycznego Sposoby i terminy dostawy: Odbiór osobisty w księgarni PWN - dostawa do 3 dni robocze InPost Paczkomaty 24/7 - dostawa 1 dzień roboczy Kurier - dostawa do 2 dni roboczych Poczta Polska (kurier pocztowy oraz odbiór osobisty w Punktach Poczta, Żabka, Orlen, Ruch) - dostawa do 2 dni roboczych ORLEN Paczka - dostawa do 2 dni roboczych Ważne informacje o wysyłce: Nie wysyłamy paczek poza granice Polski. Dostawa do części Paczkomatów InPost oraz opcja odbioru osobistego w księgarniach PWN jest realizowana po uprzednim opłaceniu zamówienia kartą lub przelewem. Całkowity czas oczekiwania na paczkę = termin wysyłki + dostawa wybranym przewoźnikiem. Podane terminy dotyczą wyłącznie dni roboczych (od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni wolnych od pracy). Emilia Dziubak Emilia Dziubak – ukończyła grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Debiutowała w 2011 roku autorską książką kucharską dla dzieci pt. „Gratka dla małego niejadka”, która znalazła się w ścisłym finale konkursu na najpiękniejsze książki obrazkowe 4th CJ Picture Book Award w Korei. Jej ilustracje ukazują się w takich czasopismach jak „Gaga”, „Przekrój”, „Wprost” czy „Art & Business”. Dwukrotnie otrzymała nominacje w konkursie PTWK Najpiękniejsze Książki Roku. Laureatka Nagrody Literackiej Warszawy w 2014 r. za książkę „Proszę mnie przytulić”. Zilustrowana przez nią książka Barbary Kosmowskiej „Tru” zdobyła główną nagrodę w konkursie Empiku Najlepsza Książka Dziecięca „Przecinek i kropka” 2016.

PDF | On Jan 1, 2009, Artur Wandycz and others published Struktura somatyczna i aktywność motoryczna w ujęciu rytmów sezonowych wśród młodzieży akademickiej Uniwersytetu Zielonogórskiego

21-03-2011 01:00Ludzie od zarania dziejów na podstawie zachowania zwierząt i rozwoju roślin przewidywali pogodę, orali i siali. Dobrze znali cykl przyrody. Świadczą o tym nazwy miesięcy: kwiecień - pojawiają się kwiaty, lipiec - kwitną lipy, wrzesień - kwitną wrzosy, listopad - opadają liście, a grudzień - zamarza ziemia. W XVIII wieku, za sprawą Linneusza, powstała nauka opisująca zjawiska przyrodnicze związane z porami roku, zwana fenologią. Z niej wyodrębniły się działy: fitofenologia zajmująca się roślinami, zoofenologia badająca zjawiska w świecie zwierząt i agrofenologia, stawiająca sobie cele praktyczne związane z Paweł Słomczyński / AG1 z 1Fot. Paweł Słomczyński / AGRośliny-wskaźniki Warunki klimatyczne i pogoda wpływają na cykl życia roślin, ale rozwój poszczególnych gatunków następuje w określonej kolejności. Dzięki temu rośliny mogą spełniać funkcję kalendarza. Istotny jest termin, w którym rozpoczynają lub kończą określoną fazę rozwojową - tworzą liście, kwitną, owocują i przygotowują się do zimowego spoczynku. Zwykle obserwacje fenologiczne dotyczą kilku gatunków wybranych przez botaników, tzw. wskaźnikowych. Inne mogą być mało miarodajne. Na podstawie znajomości rozwoju dzikich i ogrodowych roślin botanicy wyróżnili 12 pór roku. Są to: przedwiośnie, pierwiośnie, wiosna, wczesne lato, lato, późne lato, wczesna jesień, złota jesień, późna jesień, przedzimek, zima właściwa i spodzimek. Ich przebieg bywa różny - np. przedwiośnie czasem zaczyna się w styczniu, w innym roku natomiast dopiero w kwietniu i trwa od kilku dni do dziesięciu tygodni. Niekiedy jakaś pora fenologiczna może wcale nie wystąpić (na przykład jeśli wczesny mróz zwarzy zielone liście, nie ma złotej jesieni). Niezmienna jednak pozostaje kolejność pojawiania się sygnalnych zjawisk w rocznym cyklu - i tak zawsze najpierw zaczyna pylić leszczyna, później kwitnie pierwiosnek, jarzębina zaś owocuje przed obserwacje Najbardziej miarodajny kalendarz fenologiczny uzyskamy na podstawie własnych obserwacji, gdyż warunki klimatyczne w Polsce są bardzo zróżnicowane. Położenie geograficzne, wysokość nad poziomem morza, ukształtowanie terenu, bliskość lasu lub dużego zbiornika wodnego - wszystko to ma wpływ na wegetację. Inny jest też jej cykl w miastach i na terenie otwartym. Dzięki znajomości fenologii łatwiej nam będzie przewidzieć, kiedy rozpocząć prace ogrodowe. Na przykład, gdy zakwitną forsycje, należy zacząć kosić trawniki, w porze ukazywania się kwiatów mniszka zaczynamy zwalczać śmietkę cebulankę, a w okresie kwitnienia akacji najlepiej ukorzeniają się sadzonki zielne. Warto też tak zaprojektować rabaty, by zmieniały urodę zgodnie z porami roku w kalendarzu astronomicznym Kalendarz, którego używamy na co dzień, dzieli się na ściśle ustalone cztery pory roku: wiosna - rozpoczyna się 21 marca (zrównanie dnia z nocą); lato - rozpoczyna się 24 czerwca (najdłuższy dzień w roku); jesień - rozpoczyna się 23 września (zrównanie dnia z nocą); zima - rozpoczyna się 22 grudnia (najkrótszy dzień w roku). . 681 274 572 494 138 23 735 175

przykłady rytmów sezonowych w świecie roślin i zwierząt